قطعات خودرو

کاربرد ECU یا کامپیوتر خودرو و بخش های آن

کاربرد ECU یا کامپیوتر خودرو و بخش های آن

کامپیوتر خودرو یا ECU ( Electronic Control Unit ) واحد الکترونیکی و محاسباتی مسئول نظارت، کنترل و هماهنگ‌سازی عملکرد بخش‌های مختلف خودرو به‌ویژه موتور و سامانه‌های مرتبط با آن است.
این دستگاه با دریافت سیگنال از سنسورها، اجرای الگوریتم‌های کنترلی و ارسال فرمان به عملگرها ( اکچویتورها ) عملکرد مطلوب، ایمنی، کاهش مصرف سوخت و رعایت استانداردهای آلایندگی را تضمین می‌کند.
در ادامه این مطلب از مجله اینترنتی خودروآموز، تاریخچه، کاربرد و بخش های کامپیوتر خودرو یا ECU را مورد بررسی قرار می دهیم.

تاریخچه ECU

تاریخچه کاربرد واحد کنترل الکترونیکی یا ECU در صنعت خودرو به دهه‌ ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ بازمی‌گردد، زمانی که نیاز به کنترل دقیق‌تر موتور، کاهش مصرف سوخت و آلایندگی مطرح شد.

آغاز کار: اولین تلاش‌ها برای استفاده از کنترل الکترونیکی در خودروها مربوط به سیستم‌های تزریق سوخت بود. در سال ۱۹۶۸ شرکت فولکس‌واگن با همکاری بوش، سیستم Bosch D-Jetronic را معرفی کرد که یکی از نخستین نمونه‌های ECU برای کنترل تزریق سوخت بود. این سیستم در خودروی VW Type 3 به‌کار رفت.

دهه ۱۹۷۰: با شدت گرفتن قوانین آلایندگی در آمریکا و اروپا، خودروها نیازمند کنترل دقیق‌تر نسبت سوخت به هوا شدند. ECUهای اولیه بیشتر برای کنترل سوخت و جرقه‌زنی طراحی شدند و در خودروهایی مانند کادیلاک، مرسدس‌بنز و پورشه ۹۱۱ به‌کار رفتند.

دهه ۱۹۸۰: ECUها به‌طور گسترده در خودروها فراگیر شدند. شرکت‌هایی مانند هوندا، تویوتا، فورد و جنرال موتورز از ECU برای کنترل هم‌زمان تزریق سوخت، جرقه‌زنی و حتی سیستم‌های ساده آلایندگی استفاده کردند.

دهه ۱۹۹۰: ECUها پیچیده‌تر شدند و علاوه‌بر موتور، در بخش‌های دیگری مانند ترمز ضد قفل ( ABS )، کیسه‌هوا، گیربکس اتوماتیک و سیستم تهویه نیز به‌کار رفتند. در این زمان شبکه‌های داخلی خودرو مانند CAN-Bus نیز ظهور کردند تا ECUهای مختلف بتوانند با هم ارتباط برقرار کنند.

امروزه: در خودروهای مدرن، هر خودرو ده‌ها ECU دارد که با یکدیگر هماهنگ هستند. مثلاً یک خودروی لوکس امروزی می‌تواند بیش از ۸۰ واحد ECU داشته باشد که وظایف مختلفی مانند مدیریت موتور، ترمز، ایمنی، سرگرمی و حتی سیستم‌های کمک‌راننده ( ADAS ) را بر عهده دارند.

بخش های ECU

ECU از مجموعه‌ای از سخت‌افزار ( پردازنده، حافظه، مدارهای ورودی و خروجی، تغذیه و ارتباط ) و نرم‌افزار ( برنامه‌های کنترلی و جداول کالیبراسیون ) تشکیل شده است. این اجزا با همکاری یکدیگر داده‌های دریافتی از سنسورها را تحلیل کرده و فرمان مناسب به عملگرها ارسال می‌کنند تا موتور و سامانه‌های مرتبط به بهترین شکل عمل کنند.
در ادامه بخش های مختلف ECU تشریح شده است.

۱. پردازنده ( Microcontroller / CPU )

نقش: مغز اصلی ECU است. کلیه محاسبات مربوط به تزریق سوخت، زمان‌بندی جرقه، کنترل آلایندگی، تنظیم دور موتور و … توسط این واحد انجام می‌شود.
عموماً از میکروکنترلرهای ۱۶، ۳۲ یا ۶۴ بیتی استفاده می‌شود. توان پردازشی بالا با قابلیت اجرای الگوریتم‌های زمان‌واقعی ( Real-time ) را دارا می‌باشد. برخی مدل‌ها چند هسته‌ای هستند تا بتوانند همزمان چند سیستم (موتور، گیربکس، ایمنی) را کنترل کنند.

۲. حافظه‌ها ( Memory Units )

ROM / Flash: نگهداری برنامه اصلی و جداول کالیبراسیون (نقشه سوخت، جدول جرقه). این بخش در کارخانه برنامه‌ریزی می‌شود و در صورت نیاز به‌روزرسانی (Reflash) قابل تغییر است.
RAM: حافظه موقت برای ذخیره داده‌های محاسباتی در حین کار موتور (مثلاً دور لحظه‌ای، دمای آب). با خاموش شدن خودرو پاک می‌شود.
EEPROM: حافظه دائم برای نگهداری اطلاعات قابل تغییر مثل کد ایموبلایزر، داده‌های یادگیری (Learning Data) و خطاهای ثبت‌شده. حتی پس از قطع برق هم باقی می‌ماند.

۳. مدارهای ورودی ( Input Circuits )

این بخش وظیفه دارد سیگنال‌های دریافتی از سنسورها را برای پردازش آماده کند.
مبدل آنالوگ به دیجیتال ( ADC ): سیگنال‌های پیوسته ( مثلاً ولتاژ سنسور دمای آب ) را به داده‌های دیجیتال تبدیل می‌کند.
مدار شکل‌دهنده پالس ( Signal Conditioning ): برای سنسورهای القایی مثل میل‌لنگ و میل‌سوپاپ، پالس‌های نامنظم به شکل استاندارد و قابل‌خواندن درمی‌آید.
فیلترها: نویزهای الکتریکی را حذف می‌کنند تا ECU اطلاعات دقیق دریافت کند.

۴. مدارهای خروجی ( Output Drivers )

این بخش دستورات پردازنده را به عملگرها منتقل می‌کند.
درایور انژکتور: جریان دقیق برای باز و بسته شدن انژکتور را فراهم می‌کند.
درایور کویل جرقه: فرمان جرقه‌زنی در زمان مناسب را ایجاد می‌کند.
کنترل موتورهای برقی کوچک: مثل موتور دریچه گاز برقی یا استپر موتور.
کنترل رله‌ها: روشن/خاموش کردن فن، پمپ سوخت، کمپرسور کولر.
معمولاً از ترانزیستورهای قدرت ( MOSFET/IGBT ) با مدارهای محافظ استفاده می‌شود.

همچنین بخوانید
نحوه عملکرد استارت خودرو و بخش های آن

۵. مدار تغذیه ( Power Supply )

ECU با ولتاژ ۱۲ ولت خودرو کار می‌کند، اما پردازنده و بخش‌های داخلی نیاز به ولتاژ پایین‌تر ( ۵ یا ۳.۳ ولت ) دارند. این بخش وظیفه تثبیت ولتاژ، حفاظت در برابر نوسانات شدید ( مثل هنگام استارت ) و جلوگیری از آسیب در شرایطی مثل اتصال معکوس باتری را بر عهده دارد.

۶. رابط‌های ارتباطی ( Communication Interfaces )

برای تبادل داده ECU با سایر ماژول‌ها و ابزار دیاگ استفاده می‌شوند:

  • CAN Bus: پرکاربردترین پروتکل شبکه خودرو، پرسرعت و پایدار.
  • LIN Bus: برای ارتباطات ساده‌تر و کم‌هزینه‌تر ( مثلاً پنجره‌های برقی ).
  • K-Line / ISO9141: در خودروهای قدیمی‌تر برای دیاگ.
  • UDS یا OBD-II: استاندارد جهانی برای تشخیص خطا و ارتباط با دستگاه دیاگ.

۷. سیستم‌های حفاظتی ( Protection Circuits )

  • محافظت در برابر نویز ( EMI/EMC ): جلوگیری از اختلال امواج الکترومغناطیسی روی عملکرد ECU.
  • محافظت حرارتی: جلوگیری از آسیب دیدن قطعات هنگام بالا رفتن دمای ECU.
  • محافظت جریان بیش‌ازحد ( Overcurrent Protection ): اگر یکی از عملگرها اتصال کوتاه کند، ECU آسیب نمی‌بیند.

۸. نرم‌افزار ( Software / Firmware )

  • نقشه‌های کالیبراسیون ( Maps ): جداولی شامل زمان تزریق، زمان جرقه، مقدار هوا و … در شرایط مختلف.
  • الگوریتم‌های کنترلی: مثل کنترل دور آرام، کنترل آلایندگی ( EGR، EVAP )، تشخیص ناک.
  • سیستم OBD ( On-Board Diagnostics ): تشخیص، ثبت و گزارش خطاها.
  • توابع حفاظتی: فعال‌کردن حالت اضطراری (Limp Mode) هنگام خرابی.

۹. بدنه و ساختار فیزیکی ( Housing & Connectors )

قطعه ECU در محفظه‌ای آلومینیومی یا پلاستیکی مقاوم در برابر گرما، رطوبت و لرزش قرار دارد. کانکتورها با پین‌های متعدد ( گاهی بیش از ۸۰ پین ) برای اتصال به دسته سیم خودرو مورد استفاده قرار می‌گیرند. محل نصب ECU معمولاً در محفظه موتور یا داخل کابین ( برای حفاظت بیشتر ) تعبیه می‌شود.

ورودی ها و خروجی های مرتبط با ECU

۱. ورودی‌ها: سنسورها ( نمونه‌های رایج )

  • سنسور موقعیت میل‌لنگ ( Crankshaft Position Sensor )
  • سنسور موقعیت میل‌سوپاپ ( Camshaft Position Sensor )
  • سنسور دمای آب ( Coolant Temp Sensor )
  • سنسور دمای هوای ورودی ( IAT )
  • سنسور فشار ورودی یا مپ ( MAP/MAF )
  • سنسور موقعیت دریچه گاز ( TPS )
  • سنسور اکسیژن/لا‌مبدا ( O₂ / Lambda )
  • سنسور ناک ( Knock Sensor )
  • سنسور فشار روغن، فشار سوخت، سرعت خودرو ( VSS ) و غیره.

۲. خروجی‌ها: عملگرها ( اکچویتورها )

  • انژکتورهای سوخت ( مدت تزریق و زمان‌بندی )
  • کویل‌های احتراق / مدیریت جرقه ( زمان جرقه / Advance )
  • اکچویتور دریچه گاز برقی ( Electronic Throttle )
  • شیر EGR، سوپاپ‌های بخار بنزین ( EVAP purge )
  • رله پمپ سوخت، رله فن، کنترل دور درجا ( Idle Control / IAC )
  • سیستم ضدقفل ( ABS ) یا گیربکس اتوماتیک در ماژول‌های مرتبط.

وظایف و عملکردهای اصلی ECU

کنترل تزریق و احتراق: تعیین زمان و مدت پاشش سوخت و زمان جرقه براساس دور موتور، بار، دما و شرایط.
کنترل دور درجا: تنظیم جریان هوای دور آرام برای ثابت نگه داشتن دور موتور.
کنترل مخلوط سوخت/هوا و سیستم بازخورد لا‌مبدا: با استفاده از سیگنال سنسور اکسیژن، غلظت مخلوط را تعدیل می‌کند.
حفاظت موتور: جلوگیری از ناک، غلبه بر شرایط دمایی یا فشار خطرناک ( limp mode در صورت خطا ).
مدیریت آلایندگی: کنترل سیستم‌های کاتالیزور، EGR و EVAP برای رعایت استانداردها.
تشخیص و ثبت خطا ( OBD / DTC ): ضبط کدهای خطا، نگهداری تاریخچه و گزارش‌دهی برای دیاگ.
ارتباطات شبکه‌ای: تبادل اطلاعات با ماژول‌های دیگر ( ترمز، جعبه‌دنده، ایربگ، BCM ).
یادگیری و تطبیق‌پذیری ( Adaptive ): تطبیق جداول زمان‌بندی و تصحیح پارامترها بر اساس شرایط کار واقعی (مثلاً یادگیری زاویه دریچه یا جابجایی انژکتور).

روش‌های کنترلی و الگوریتم‌ها

  • کنترل باز/بسته ( Open-loop ) در برخی شرایط اولیه (استارت سرد)
  • کنترل حلقه بسته ( Closed-loop ) با فیدبک لا‌مبدا برای تنظیم دقیق مخلوط
  • نقشه‌ها ( Maps ) و جداول Lookup برای تزریق و جرقه متناسب با RPM و بار
  • فیلترها و کنترل PID برای تثبیت دور درجا یا کنترل دما
  • تشخیص ناک و کاهش پیش‌اشتعال (Retard کردن زمان جرقه)

تشخیص عیب و نگهداری

ECU خطاها را با کدهای استاندارد ذخیره می‌کند که با دستگاه دیاگ خوانده می‌شوند.
از نشانه‌های خرابی ECU می توان به روشن شدن چراغ موتور ( MIL )، کارکرد نامنظم موتور، عدم استارت یا استارت سخت، خاموش شدن ناگهانی یا فعال شدن حالت حفاظت اشاره کرد.

توجه! نشانه‌ها ممکن است ناشی از سنسور یا مدارهای جانبی نیز باشند.

جهت نگهداری و مواظبت از ECU مواردی چون جلوگیری از نفوذ آب / رطوبت، محافظت در برابر نوسانات شدید برق، به‌روز نگه داشتن نرم‌افزار در صورت انتشار آپدیت سازنده را می‌توان مد نظر قرار داد.

همچنین بخوانید
کاربرد ترموستات در خودرو و بخش های آن

تعویض، برنامه‌ریزی و تیونینگ

جایگزینی ECU گاهی نیازمند کدگذاری / پروگرمینگ جهت همگام‌سازی با ایموبلایزر و سایر ماژول‌ها است. فلاش کردن ( reflash ) یا تیونینگ نرم‌افزاری می‌تواند جداول عملکردی را تغییر دهد ( افزایش توان، اصلاح مصرف ) اما ممکن است اثرات جانبی روی دوام و آلایندگی داشته باشد و برخلاف قوانین و استانداردها در برخی کشورها باشد.

ایمنی، شبکه و استانداردها

ECUها از پروتکل‌های استاندارد ( CAN، LIN، UDS ) برای ارتباط استفاده می‌کنند و ملزومات ایمنی واقعی-زمان (Real-time) و تحمل خطا (Fail-safe) را رعایت می‌نمایند. در طراحی، موارد EMI/EMC، حفاظت حرارتی و مکانیکی نیز لحاظ می‌شود.

سنسورها و عملگرها چطور با ECU ارتباط برقرار می کنند؟

مرحله اول: ارتباط سنسورها با ECU

سنسورها اطلاعات محیطی و وضعیت موتور را جمع‌آوری می‌کنند ( مثل دمای آب، سرعت چرخ، فشار هوا، موقعیت دریچه گاز ).

نوع سیگنال‌ها:

آنالوگ ( Analog ): تغییر ولتاژ یا مقاومت.
مثال: سنسور دمای آب: مقاومت NTC تغییر می‌کند و ولتاژ تغییر یافته وارد ECU می‌شود.

دیجیتال ( Digital ): پالس یا داده‌های صفر و یک.
مثال: سنسور میل‌لنگ: پالس‌های مربعی تولید می‌کند که ECU از فاصله زمانی آن‌ها سرعت موتور را محاسبه می‌کند.

فرکانسی ( Frequency-based ): تغییر فرکانس متناسب با کمیت.
مثال: سنسور جریان هوا ( MAF ) نوع فرکانسی.

ترجمه برای ECU:

سیگنال‌های آنالوگ توسط مبدل آنالوگ به دیجیتال ( ADC ) در ECU به داده‌های عددی قابل پردازش تبدیل می‌شوند. سیگنال‌های دیجیتال مستقیم به ورودی‌های منطقی ECU می‌روند. سیگنال‌های نویزدار قبل از ورود، از فیلترهای الکترونیکی عبور می‌کنند تا دقیق شوند.

مرحله دوم: پردازش در ECU

پردازنده ECU داده‌ها را با نقشه‌های کالیبراسیون ( Maps ) و الگوریتم‌های نرم‌افزاری مقایسه می‌کند.
مثال: اگر دمای موتور پایین باشد، ECU تصمیم می‌گیرد سوخت بیشتری تزریق شود تا موتور سریع‌تر گرم شود. ECU تصمیمات خود را به شکل دستور خروجی آماده می‌کند.

مرحله سوم: خروجی ECU به عملگرها

عملگرها ( Actuators ) اجزایی هستند که طبق فرمان ECU کار می‌کنند:

  • انژکتورها: پاشش سوخت دقیق.
  • کویل‌ها و شمع‌ها: جرقه در زمان مناسب.
  • استپر موتور یا دریچه گاز برقی: تنظیم مقدار هوای ورودی.
  • فن رادیاتور: روشن یا خاموش شدن بر اساس دمای موتور.

نوع سیگنال خروجی ECU

سیگنال دیجیتال ( ON/OFF ): مثل روشن کردن رله فن یا پمپ سوخت.
سیگنال PWM ( Pulse Width Modulation ): پالس با پهنای متغیر برای کنترل دقیق. مثال: کنترل سرعت فن یا میزان بازشدن دریچه گاز.
سیگنال آنالوگ: کمتر رایج است، ولی در برخی موارد برای کنترل خاص استفاده می‌شود.

چرخه کامل یک مثال ساده

۱. سنسور میل‌لنگ پالس سرعت موتور را به ECU می‌فرستد.
2. ECU بر اساس این داده + دمای موتور ( از سنسور آب ) تصمیم می‌گیرد چه زمانی جرقه بزند.
3. ECU دستور را به کویل می‌فرستد.
4. کویل ولتاژ قوی تولید می‌کند، شمع جرقه می‌زند و در نتیجه احتراق انجام می‌شود.

در نتیجه سنسورها داده‌های خام ( ولتاژ، پالس، مقاومت ) را به ECU می‌دهند، ECU این داده‌ها را به کمک نرم‌افزار تفسیر می‌کند، و سپس فرمان مناسب را به عملگرها ارسال می‌کند. این ارتباط دقیق و سریع باعث می‌شود موتور در شرایط مختلف ( سرما، گرما، سربالایی، سرعت بالا ) بهینه و ایمن کار کند.

انواع ECU

شاید با خود فکر کنید که ECU فقط مخصوص موتور خودرو است. اما باید بدانید که امروزه خودروهای مدرن ده‌ها واحد کنترلی دارند که هر کدام یک نوع ECU محسوب می‌شوند. به‌طور کلی می‌توان واحد کنترل الکترونیک یا ECUها را به چند دسته اصلی تقسیم کرد:

۱. ECU موتور ( Engine Control Unit / ECM )

وظیفه آن مدیریت کامل عملکرد موتور شامل تزریق سوخت، زمان جرقه‌زنی، نسبت هوا به سوخت، کنترل آلایندگی ( EGR، کاتالیست ) و استارت سرد است که از مهم‌ترین و شناخته‌شده‌ترین ECU در خودروها محسوب می شوند.

۲. ECU گیربکس ( Transmission Control Unit / TCU )

وظیفه: کنترل تعویض دنده‌ها در گیربکس‌های اتوماتیک، هماهنگی با ECU موتور برای نرمی حرکت، کاهش مصرف سوخت و جلوگیری از ضربه در تعویض دنده که در گیربکس‌های CVT یا دوکلاچه ( DCT ) هم وجود دارد.

همچنین بخوانید
کاربرد فیلتر روغن و بخش های آن

۳. ECU ترمز ( ABS / ESP Control Unit )

وظیفه کنترل سیستم ضد قفل ترمز ( ABS ) ، کنترل پایداری خودرو ( ESP/ESC ) و توزیع الکترونیکی نیروی ترمز ( EBD ) را بر عهده دارد که داده‌ها را از سنسور سرعت چرخ و شتاب‌سنج دریافت می‌کند.

۴. ECU ایمنی ( Airbag Control Unit )

مدیریت باز شدن کیسه‌های هوا در تصادف، هماهنگ با سنسورهای ضربه ( Crash Sensors ) را بر عهده دارد که به سیستم‌های ایمنی غیرفعال ( Passive Safety ) مرتبط است.

۵. ECU فرمان و بدنه ( Body Control Module / BCM )

وظیفه کنترل تجهیزات رفاهی و الکترونیکی مثل:

  • قفل مرکزی و ریموت
  • شیشه‌های برقی
  • چراغ‌ها
  • برف‌پاک‌کن
  • سیستم تهویه و کولر

۶. ECU فرمان برقی ( EPS ECU )

مدیریت سیستم فرمان برقی ( Electric Power Steering ) را انجام می‌دهد. میزان نیروی کمکی فرمان را بر اساس سرعت خودرو و زاویه فرمان تنظیم می‌کند.

۷. ECU سیستم سوخت و آلایندگی

نمونه‌ها:

  • ECU کنیستر (کنترل بخار بنزین).
  • ECU کاتالیست و سنسور اکسیژن.
  • ECU پمپ سوخت.
  • وظیفه اصلی: کاهش آلایندگی و هماهنگی با ECU موتور.

۸. ECU تهویه مطبوع ( Climate Control ECU )

وظیفه: کنترل سیستم کولر و بخاری، تنظیم دمای کابین به‌صورت خودکار (در خودروهای مجهز به سیستم اتوماتیک).

۹. ECU های ایمنی و کمک‌راننده ( ADAS )

در خودروهای مدرن شامل:

  • کروز کنترل تطبیقی ( ACC ).
  • ترمز اضطراری خودکار ( AEB ).
  • پارک خودکار.
  • هشدار خط ( LDW ).

بنابراین امروزه خودروها یک ECU مرکزی واحد ندارند، بلکه شبکه‌ای از ECUها با هم در ارتباط‌اند ( از طریق CAN Bus یا LIN Bus ). در خودروهای ساده قدیمی، معمولاً فقط یک ECU موتور وجود داشت؛ اما در خودروهای مدرن ممکن است بیش از ۵۰ ECU برای بخش‌های مختلف کار کنند.

ریمپ ECU

ریمپ ECU (Remap) یا تیونینگ نرم‌افزاری، به فرآیند تغییر و بهینه‌سازی نرم‌افزار (نقشه)ی ECU خودرو گفته می‌شود تا عملکرد موتور بهبود یابد. این کار با تنظیم پارامترهایی مانند تزریق سوخت، زمان احتراق، فشار توربو و محدودیت‌های گشتاور انجام می‌شود.
ریمپ ECU می تواند با اهداف مختلف مانند افزایش قدرت، افزایش قدرت و گشتاور، بهینه‌سازی مصرف سوخت (کاهش ۱۰-۱۵٪) ، کاهش گشتاور در دورهای پایین برای رانندگی شهری و غیرفعال کردن سیستم‌های آلایندگی مانند DPF یا EGR ( غیرقانونی در برخی کشورها ) انجام شود.

مزایای ریمپ

  • افزایش قدرت و گشتاور بدون تغییر سخت‌افزار
  • بهینه‌سازی مصرف سوخت ( در صورت انجام صحیح )
  • حذف محدودیت‌های کارخانه ( مثلاً در خودروهای تنفس طبیعی )

معایب ریمپ

  • باطل شدن گارانتی خودروی نو
  • آسیب به موتور اگر توسط غیرمتخصص انجام شود.
  • افزایش آلایندگی ( در صورت حذف DPF/EGR )
  • غیرقانونی بودن در برخی کشورها یا استانداردهای آلایندگی

نتیجه‌گیری

واحد کنترل الکترونیکی یا ECU به‌عنوان مغز الکترونیکی خودرو عمل می‌کند و با دریافت داده‌های متنوع از سنسورها و ارسال فرمان به عملگرها، موجب بهینه‌سازی عملکرد موتور، سیستم انتقال قدرت، ایمنی، راحتی و کاهش آلایندگی می‌شود. وجود ECU امکان کنترل دقیق و هوشمند فرآیندهای مختلف خودرو را فراهم می‌آورد و به همین دلیل یکی از مهم‌ترین اجزای فناوری مدرن در صنعت خودروسازی به‌شمار می‌رود.

شش سوال رایج از مبحث کاربرد ECU در خودرو و بخش های آن

واژه ECU مخفف چیست و چه معنایی دارد؟

پاسخ: ECU مخفف Electronic Control Unit به‌معنای واحد کنترل الکترونیکی است که نقش مدیریت و پردازش اطلاعات الکترونیکی خودرو را بر عهده دارد.

مهم‌ترین وظیفه ECU در خودرو چیست؟

پاسخ: کنترل عملکرد موتور و سیستم‌های وابسته مانند سوخت‌رسانی، جرقه‌زنی، آلایندگی و ایمنی از مهم‌ترین وظایف ECU است.

ECU اطلاعات خود را از کجا دریافت می‌کند؟

پاسخ: ECU داده‌های لازم را از طریق سنسورهای مختلف مانند سنسور اکسیژن، سنسور دما، سنسور سرعت و فشار دریافت می‌کند.

ارتباط ECU با عملگرها چگونه است؟

پاسخ: ECU پس از پردازش اطلاعات دریافتی، فرمان‌های لازم را به عملگرهایی مانند انژکتورها، کویل‌ها، شیرها و رله‌ها ارسال می‌کند.

آیا فقط یک نوع ECU در خودرو وجود دارد؟

پاسخ: خیر، خودروها دارای انواع ECU مانند کامپیوتر موتور، ترمز ( ABS )، کیسه‌هوا ( ایربگ ) و گیربکس هستند که هرکدام وظیفه‌ای خاص دارند.

چرا ECU در خودروهای مدرن اهمیت بالایی دارد؟

پاسخ: زیرا باعث کاهش مصرف سوخت، افزایش راندمانی موتور، کاهش آلایندگی، افزایش ایمنی و بهبود تجربه رانندگی می‌شود.

بازگشت به لیست

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *